W recenzjach czytamy „ja też tak mam!”. „Hałas” mówi (krzyczy!) o tym, co nas wszystkich wkurwia (wulgaryzm zamierzony). To jedna z wielu zalet najnowszej książki Małgorzaty Halber.
Pod koniec 2024 roku trafiła mi się prawdziwa literacka perła: esej (choć sama autorka podkreśla, że to raczej „opis codzienności w drugiej dekadzie XXI wieku”*) o tym, jak współczesny człowiek każdego dnia pozbawiany jest możliwości skupienia i odpoczynku; jak odbiera się mu prawo do wolnego czasu.
Otacza nas hałas; „nadmiar wszystkiego”. Kiedy wychodzimy z domu, od razu zakładamy słuchawki, by tylko nie słyszeć obezwładniającego warkotu pojazdów na ulicy. Gdy chcemy sprawdzić godzinę, na ekranie telefonu atakują nas liczne powiadomienia. A internet? Bynajmniej nie jest przyjaznym miejscem — przeciwnie, roi się tam od... inb. Halber pisze: „hałasem jest wszystko, co powoduje wydzielanie kortyzolu”.
Wartością tej książki zdecydowanie jest rewelacyjny język, jakim posługuje się autorka. Jej wypowiedzi są lekkie i „gęste” jednocześnie, brak tutaj popisywania się, bo nikomu nie jest ono potrzebne — i my widzimy, i Halber to wie, że jej wiedza jest ogromna. Mamy tu zatem przeskoki między „I co? I chujów sto” i „było nas jedenaścioro, mieszkaliśmy w jeziorze” a błyskotliwymi odniesieniami do André Bretona, Byung-Chul Hana, Josefa Piepera czy Marka Fishera.
Szczególną uwagę zwróciłam na fragmenty poruszające tematy produktywności i kreatywności (nie mylić z twórczością!). Żyjemy w społeczeństwie osiągnieć; to sukcesy, ciężka praca i zmęczenie są dzisiaj premiowane. To nic nowego, ale warto o tym co jakiś czas przypominać, by nie wpaść w tę charakterystyczną dla współczesności pułapkę.
Ta książka jest dla was, jeśli czujecie, że coś z wami jest „nie tak”, jeśli macie wrażenie, że wszystkiego jest za dużo. Nie znajdziecie w niej gotowych rozwiązań, bo to nie jest poradnik (i całe szczęście), ale dzięki niej usystematyzujecie wiedzę i, co najważniejsze, może poczujecie się mniej samotni.
*https://trojka.polskieradio.pl/artykul/3455665,malgorzata-halber-i-halas-czyli-codziennosc-w-xxi-wieku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz